NERDE KALMIŞTIK...

Nerde kalmıştık,evet Salı gününde...

Salı  akşamı Cansu’yu annemden alıp eve geçtim.Evde ufak-tefek işlerimi hallettim,işten vaktinde çıkmanın avantajıyla üstümü değiştirip ,Cansu’yla beraber önce yan,sonra da alt komşumuza  uğradık.Onlar bizim kapıyı çalmadan,ben uğrayayım,durumu anlatayım,bir özür dileyip verdiğimiz rahatsızlık nedeniyle mahçubiyetimi belirteyim istedim.Sağolsunlar iki komşumda anlayışlı insanlar,hele alt komşum 80 li yaşlarında bir teyzemiz,kimbilir ne çekiyordur (zira işitme problemi yok)yine de bir şey demedi,şikayet etmedi.Çünkü öyle oluyor ki an geliyor kendi sabrımız azalıyor evladımıza karşı, eh komşular kimbilir nasıl rahatsız oluyor,uyuyamıyor,ya da uykularından uyanıyorlardır diye düşünüp,sıkılıyordum.En azından kendimi rahatlattım belki de...

Komşulardan sonra kapının önüne çıkardım,biraz hava alsın,kafası dağılsın,çocuklar da vardı iyi oldu.En güzel yanı ise Cansu’ya süt içirebilmek oldu.(Malesef inek sütü alışkanlığımız onca çabaya rağmen hala yok,günlük süt ile yapılmış yoğurt ve muhallebilerle takviye yapıyoruz.Doktorumuz kutu süt ve devam sütlerini önermiyor,sadece günlük cam şişe süt öneriyor,biz de kutulardan uzak durduk hep,ama artık kuralı bozdum.Çünkü emzirmeyi kestiğimiz için,inek sütü alması şart oldu)Apartmanın altında ufak bir marketimiz var.Orda küçük kutu sütleri gördü,ben de hadi alsın dedim hiç umudum yok zira.Beş dk.geçmeden ,Emel(komşumuz)elime boş kutuyu tutuşturdu,inanamadım.Aman maşallah diyeyim...Şükür...Hal böyle olunca 4-5 tane daha küçük süt alıp eve çıktık.Oyun oynadık,babamız geldi,yemek  vs.derken usul usul yatma moduna geçmeye çalıştık.Kitap okuma,krem sürme(her yer çilek kokuyor bu arada)derken babasını da istedi yanımıza ve seslendi”hayattim gel”(Cumartesi gününden beri babasını böyle çağırıyor)üçümüz beraber aynı seramoniye ağlamaklı devam ettik,önce Cansu,sonra babası ve ben uyuya kalmışız... 01:00 gibi uyandım,kızımı yatağına yatırdım ,mutfağı ,evi olduğu gibi bırakıp ben de uykuya teslim oldum.

Çarşamba sabah 06:00’da ağlayarak uyandı,kucağımda uyuttum,yanıma yatırdım ki,yine bir ağlama krizi  başladı,giyinip evden çıkana kadar da aynı durum devam etti.Ve ben Cumartesi’den bu yana devam eden bu hal karşısında sakinliğimi daha fazla koruyamadım,bağırdım,söylendim,ağladım.Sonra bağırdım diye yine ağladım.

Küçük sütlerimizi poşete koyup,anneannenin yolunu tuttuk ,ikimizde burnumuzu çeke çeke...Anneme sütünü verirken kutunun üstündeki inek resmini gösterdi ve  “bak möö yaziyo”dedi.Bizi hem şaşırttı,hem güldürdü kuzum(M).Onlar kuşlara yem vermek için balkona çıkarken ben de sessizce kaçtım.Bütün gün ona bağırışım,kızışım aklıma geldikçe ağladım,durdum...Hasta gibiydim tüm gün.Akşam işten vakitli çıkıp,arkadaşımla oturduk biraz Güzelyalı’da iyi geldi.Cansu’yu alıp eve geçtim.Sesi kısılmış,(zaten 4-5 gündür onca ağlamaya,bağırmaya sesinin kısılmaması şaşırtmıştı beni)gündüz anneanneyle gezmeğe gitmişlerdi,dönüşte arabada yediklerini çıkarmış?Hemen bir banyo yaptık,oyun oynadık,yavaş yavaş uyutmaya geçtik.1-2 tane yeni kitap çıkardım,onları okuduk,kremlerimizi sürdük,ağlaya –sızlaya 23:00 gibi uyudu,yatırdım yerine.Biraz evi toparla,bloğa bak,kitap oku derken 01:30 gibi ben de uyuya kalmışım ...

Ve gece hiç uyanmadık,evet uyanmadık çoook şükür...(M)Sabah giyinip çıkmak yine ağlamaklı,sancılı ve zor oldu ama kesinlikle daha iyiydi.Ördekli çantasını sırtına takıp çıktık evden,tam merdivenleri inecekken ,”çata”(çanta)dedi,elini sırtına attı (çantanın içi boş olduğundan ya yok,ya da düştüğünü sandı herhalde)çantasının sırtında olduğunu farketti ,bana baktı,güldü”tamam”dedi devam etti...Ömrüm,güzel bebeğim,canım yavrum ...”Hadi Emel’den süt alalım anneannene götürelim”dedim,”Emeee süt süt “diye markete doğru seslendi,sütümüzü aldık,anneme gittik.Arabadan inince çok sert –serin rüzgar vardı ,kucakladım,”annecim çok rüzgar var,koy başını omzuma,sakla yüzünü”dedim.Kollarını dolayıp,o başını boynuma bir koyuşu var ki anlatamam ...Kuzum...

Bu hafta gündüzleri anneme de zorluk yaşatıyormuş biraz.Huzursuz,ağlamaklı,mız mız bir hali varmış sürekli.Geçecek inşallah biliyorum ama annemi de çok yoruyordur eminim.Allah ona da kolaylık versin.Hiç bir zaman hakkını ödeyemem...

Şimdilik bizim hallerimiz böyle.Her geçen gün daha iyiye gidiyor çok şükür.Bu aşamayı yaşayan herkese kolay gelsin.

Bu arada bugün öğleden sonra ,sabahki güneşli havanın aksine bardaktan boşanırcasına yağmur yağdı İzmir’e...Tam bir kış havasıydı.Aynı günde iki mevsim yaşıyoruz...Havalar serinlemişken fırsat bulup,Cansu’nun yarım kalan baharlık/yazlık yeleğini bitirebilsem keşke...

Ayrıca hepimizin kandili mübarek,duaları kabul olsun inşallah...Sevgiler...