Haftasonundan...

Güzel,hareketli bir haftasonunun ardından,yeni haftaya başladık…

Cuma akşamı,işten anneme,ordan eve,eşim gelince aldıklarını yerleştirip,ablamlara.Özlemişiz,en son bayramın ikinci günü görüşmüştük,kalabalıktık haliyle pek sohbet etme fırsatımız olmamıştı.Hoş yine sohbete fırsatımız olmadı.Sağolsun,kızlar bir araya gelince çoşuyorlar,sürekli kontrol gerekiyor,biz gittikten bir süre sonra da Yaman uyandı,çok özlemişim paşamı,bebek kokusunu…Ablam Yaman’ı uyutma,ben kızları sakinleştirip,kontrol etmeye çalışınca,iki laf edemedik.Cansu zaten tek başına yetiyor maşallah... Saat geç olunca kalktık,eve,yine uzun süren uykuya geçiş sürecinin ardından,ben de yorgun ve gergin olarak yattım…

Cumartesi sabahı üçümüz kahvaltımızı yaptık,kahvaltı sonrası çay keyfinin ardından eşim işe,ben de evde beni bekleyen işlere…Cansu’yla beraber başımıza tülbentleri geçirdik,önlüğünü taktım.Önce beraber kurabiye yaptık.Ardından irmik tatlısı,yalancı su böreği ve patates salatası(pastası da diyebiliriz).

Cansu kuzusu annesine yardım ederken

kuzuyla beraber yapılan kurabiyelerden

irmik tatlısı henüz ocakta,pişmeyi beklerken

ikramlarımız
(irmik tatlısı ve pasta dolapta)

İkramları hazırlayınca kuzuyu uyuttum,evi toparladım,toz aldım,masayı hazırladım.Duşa gir-çık kuzum uyandı.Yemeğini yedirdim,biraz oyun,biraz tv (bir ara uzandım,neredeyse uyuya kalıyordum)Cansu’yu giydir,kendim giyin derken 20:00 gibi misafirlerimiz gelmeye başladılar.Sekiz yetişkin,dört çocuk…Ara ara oyuncaklar paylaşılamadı,birbirini ittirmeler,vurmalar olduysa da güzel,keyifli,eğlenceli bir akşamdı.

Handan'ın eski çantasıyla pek samimi bu aralar

Misafirlerimiz eşimin çocukluk arkadaşları olunca,doğumgünü pastasını da bir gün önceden onlarla beraber keselim diye düşündüm,pastayı ben yapmadım,hazır aldım.(eşimin doğumgünü aslında 11 Kasım,ama hep 10 Kasım olduğuyla ilgili karışıklık oluyor,ben hep 11’inde kutluyorum)Pastasını kestik,yeni yaşını kutladık.Sağlık,huzur,mutluluk,başarı,bereket dolu hep beraber nice yıllara inşallah…Saat 02:00 gibi misafirlerimizi uğurlayıp,uykuya teslim olduk.

Pazar sabahı haliyle hepimiz geç uyanınca,kahvaltımızı da geç yaptık.Tam bir Pazar klasiği oldu…Kahvaltıdan sonra hazırlandık,eşimi evde bırakıp,ablam ve  çocuklarla beraber kuzenimin mevlüdüne gittik.Kalabalıkta Cansu biraz huzursuz oldu.Duanın ardından bir şeyler yedirdim.”hadi gel annecim uyuyalım dedim,koltuk kırlentinde 5 dk.salladım,uyudu? O kalabalık ve gürültüde,hem de normal yastık istemeden?Çok şaşırdık.1,5 saat kadar uyudu,kalkmamıza yakın uyanmayınca,öpe koklaya ben uyandırdım,eve dönerken yolda uyku mahmurluğuyla sakindi…Tüm gün mevlütte uyumayan Yaman paşam da yolda elimi tutup,uykuya daldı.

kuziler eve dönerken
bu fotoğrafa bayıldım

Annemi eve bırakıp,eniştemi alıp bize geçtik.Hep beraber,sofrayı hazırlayıp,rakı-balık masasına kurulduk.

sofra hazırlama telaşı hızla devam ediyor...

Yemekler yendi,eşimin doğumgününü tekrar kutlayıp,mumları üfledik.Ablamlar eve,ben mutfağa,ardından kuzuyla banyoya…Gündüzün aksine yine uzun süren bir uyutma merasiminden sonra,yatakta beraber sızıp kalmışız.

Sabah yine epey zorlandık.Giyinmek,gitmek istemedi.”uyucam ben,salla beni”diye sızlandı,sesi kısılana kadar ağladı…Kıyamam kuzuma…

O kadar hareketli ki maşallah…Yoruyor,korkutuyor…Düşecek,bir yerlerini vuracak,canı acıyacak diye endişeleniyorum hep.Bir de herkesin “amma hareketli,hiç durmuyor”, “erkek çocuk gibi,oğlan olacakmış,yanlış gelmiş bu” , “ayy benim çocuklar hiç böyle değildi,sözümden hiç çıkmazlardı,hala öyleler”, “durduğu yerde durmuyor,nasıl zapt ediyorsunuz?Allah annene sabır,güç,kuvvet versin” , “dikkat et,gözlemle bakalım,hiperaktif falan olmasın”, “çok cadı olmuş bu” ,”ayy ne yaramaz olmuş bu böyle”(ortamdaki konuşmaları duyup,evine giderken 4 yaşındaki Yiğit bile gecenin 2’sinde Cansu’ya dönüp “ne yaramaz çocuksun sen”dedi) vs.vs.vs…söylemlerinden de yoruldum.

Evet maşallah çok hareketli,kendine zarar verebileceğini hiç hesap etmeden ani ve tehlikeli hareketler yapıyor,kıpır kıpır….Yoruyor,yeri geliyor üzüyor,korkutuyor…Ama benim biricik kuzum o…Güleç yüzlü ipek bohçam benim…Sağlığı,huzuru,mutluluğu,keyfi,neşesi yerinde olsun da…Allah’a emanet,Allah korusun…

Yeni haftaya da böyle başladık işte…Keyifli,mutlu bir hafta olması  dileğiyle…

Sevgiler…