Evliliğimiz 3.yılını doldurmuş,geçmiş ve artık eşimle gerçek bir aile olmaya karar vermiştik. gittik.Herşeyin yolunda olduğunu öğrendik ve folik asit kullanmaya başladım.
Bir süre sonra vücudumdaki değişim ve sinyallere kulak verip,05.01.2010'da bebeğimizin varlığından haberdar olduk. 1 hafta sonra doktor muayenemizde minicik bir fasulye tanesi kadardı bebeğim...15 gün sonra ilk kez kalp atışlarını duyduk... Hala düşündüğümde inanamıyorum....Minicik bir fasulye tanesi kadardı,ama kalbi var ve atıyor....Allah'ım bu ne büyük bir mucizedir.İsteyen herkese,sağlıkla nasip et inşallah...
(tarihleri yaklaşık olarak belirtiyorum,dosyam malesef şu anda yanımda değil)
İlk kontrollerimiz 15 gün ara ile oldu.12.haftada ikili tarama testimizle beraber ayda bir kontrollerimize devam ettik.Ve %90 bir kızımız olacağını öğrendik. Rahat bir hamilelik geçiriyordum çok şükür,mide bulantısı,aşerme vb.çok fazla şikayetim olmadı.Biraz hızlı kilo alıyordum tabii...16.haftada üçlü tarama testimiz yapıldı.Bu arada hamileliğimin en başından beri 3 boyutlu ultrasondan da takiplerimizi yaptı doktorumuz,belli bir haftadan sonra da düzenli olarak renli ultrasonla da takip etti(kan akışı vs.) (yani aşı,üç boyutlu ultrason,renkli dobbler vb .için dışarıda başka bir dr.a veya sağlık merkezine gitmeme gerek kalmadı)
20 li haftalarda kızımın ilk hareketlerini hissettim. Ne farklı,ne güzel bir duygu....
Tetanoz aşılarımı da doktorum kendisi yaptı.1.doz aşımız 24.haftada,2.doz aşımız 28 haftada yapıldı.Yaklaşık olarak aynı tarihlerde şeker yüklemesi yapıldı(gebelik şekeri kontrolü için)Şükürler olsun ki 2.yüklemeye gerek kalmadı(sıcakta ağzınızda şekerli bir tatla susuz beklemek biraz zor olabiliyor)Yine yaklaşık aynı tarihlerde doktorumuzun önerisiyle(tercihi bize bıraktı,biz de kabul ettik)bebeğimizin kalbinin ultrasonuna baktırdık(bir tanıdığımızın yaşadığı deneyim nedeniyle baktırma kararı aldık)Bu işlemi yaptırdığımız doktor rutin olarak 4 hafta sonra ücretsiz olarak tekrar bakacaklarını ifade edince 2 kere bu kontrolü de yaptırmış olduk.
Belirli bir haftadan sonra folik asidi bırakıp,demir,vitamin hapları kullandım.
Beslenmeme mümkün olduğunca dikkat etmeye özen gösterdim.haftada 1 balık,rutinde sebze,et ağırlıklı beslendim(annem sağolsun :) )meyvemi yemeğe,yemediğimde taze suyunu tüketmeye özen gösterdim.Ama sanırım en çok su,tarhana çorbası,enginar tükettim.(annemin güzel enginarları)
23 Nisan tatilinde ufak bir tatil bile yapabildik.Rotamız,Ayvalık-Cunda-Edremit konaklama,Çanakkale-Şehitlik,Geyikli-Bozcaada konaklama(2 gece),dönüş;Assos-Cunda-Ayvalık ve İzmir ...(Cunda'ya senelerdir çok seven biri olarak yine çok keyif aldım,Bozcaada'yı da ilk kez gördüm ve çok beğendim...)
Mayıs ayında evin salonuna ve bebek odasına tadilat yaptırdık.Hamilelikte en zor şeylerden biri sanırım bu.Sağolsun annem ve de ablam yardım ettiler de kolaylıkla atlattık.
Havaların ısınmasıyla doktorumun izniyle her fırsatta denize girdim.Sıcaklarla beraber daha da şişen vücudum(tabii kiloları unutmamalı)en çok denizde rahatladı.Çok sıcak bir yazdı....
Bu arada çok sabırsız biri olarak ,tabi ki alışveriş için de çok sabırsızlandım.Haziran ayının sonlarında mobilyalarımıza baktık,karar verdik.Temmuz ayı sonunda mobilyalarımız kuruldu.Mobilya konusunda biraz aceleci davranmamın nedeni mobiyaların kokusunun yaklaşık 3 haftada çıkıyor olmasıydı.Ama nacizane tavsiyem,eğer ki kirada oturuyorsanız ve odalarınız çok müsait değilse başlangıç için sadece park yatak ve bir dolap edinin.Kıyafet ve diğer ihtiyaçları için internette yer alan listelerden yararlandım.(Kendi listemi de ayrıca yazıcam)
34.haftadan itibaren ayda bir olan kontrollerimiz başlangıçta olduğu gibi15 günde 1 olarak düzenlendi.Ultrasona ek olarak NST de eklendi.
37.haftayı doldurmamla beraber (20 Ağustos'ta) doğum iznine ayrıldım.Haftaiçi evde tv,sıcak,uykusuzluk ile geçiyordu.İşe gidecekmiş gibi 7.30 da otomatik olarak uyanıyor,istesemde uyuyamıyordum.Haberler,kahvaltı,kadın programları ile geçiyordu gün...Bu arada nihayet kızımın battaniyesini tamamlayabildim.Bu arada aldığım 20 kilo ve hamilelik+sıcak kaynaklı ödemlerim nedeniyle balon gibi olmuştum.Burnum bile şişmişti.
Normal doğum yapmayı çok istediğimden,ısrarla sancılarımın başlamasını bekliyordum.En son 30 Ağustos'ta denize girdim,ve artık her an bekliyorduk.Valizimiz,eşyalar her şey hazırdı.Kontroller haftada1 e düştü.İçerde her şey yolunda,kızımın keyfi yerindeydi.Bu arada isim konusunda hala kararsızlığımız devam ediyordu.Ela,Dila,Beren,Ayça,Işıl ve daha pek çoğunu düşünüyor ama kararara varamıyorduk.Tahmini günler olan;Ramazan bayramı,9 Eylül geçti biz hala beklemedeydik.40.haftamızı doldurduk,kontrole gittik.Normal doğumuçok istediğimden doktorum istersem 1 hafta daha bekleyebileceğini söyledi.Düşündük taşındık,40+5 te yani 17 Eylül'de (eğer aradaki günlerde bir hareekt olmazsa )kızımızı karşılamaya karar verdik.Son ana kadar umutluydum."hadi annem gel artık kendiliğinden gel"desemde kızım bekledi.
Ve nihayet 41 haftalık güzel,heyecanlı,umutlu yolculuğumuz mutluluk ve sevinçle sonuçlandı... 17.09.2010'da sabah saat 08:20'de hayatımın en özel,en güzel,en heyecanlı,en mutlu,en huzurlu,en unutulmaz,en şükran dolu anını yaşadım...Güzel kızım,Cansu'm kollarımdaydı....
Bembeyaz,pamuk gibi,topancık,sarı-kızıl gür saçlı bir kız....
Hoşgeldin annecim...İyi ki geldin...Hayatın hep sağlıklı,huzurlu,mutlu,umutlu,başarılı,güzel ve neşe dolu olsun...Gülen yüzün hep gülsün....
O andan beri hala,önce Allah'a,sonrasında eşime,doktoruma ve ailelerimize gönülden teşekkür etmeye devam ediyorum...
Büyüklerim derdi ki;her kadın,doğumuyla yeniden gelir hayata,yeniden doğmuş gibi hisseder kendini...Doğruymuş,daha önce de söylediğim gibi,kızımı dünyaya getirene kadar,sanki hiç yaşamamışım...Kızımla başladı hayat sanki...
Bu özel,güzel ve uzun 41 haftalık yolculuktan sadece minik başlıklarla özet halinde bahsedebildim.Yoksa ben dahil hiç kimse bu güzel yolculukta yaşadıklarını,hissettiklerini,kaygılarını ve umutlarını 1 sayfaya sığdıramaz eminim.
Bu süreçten eksik kalanları, ve doğumdan sonrasını da başka bir yazıda,fırsat bulduğumda ekliycem...
Devam edecek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder