1 Haziran 2012 Cuma

SON BİR HAFTAMIZ

Şöyle anlatayım;
Perşembe gecemiz iyi geçti çok şükür.Uykuya geçişimiz uzun ve sıkıntılı oldu ama kitap okuduk,sohbet ettik derken 23:30 gibi kucağımda uyuya kaldı...Çok şükür sabaha kadar deliksiz uyuduk(M)Sabahına da keyifle gittik anneannemize...
Cuma akşamı anneannemizde yemekteydik hep beraber,güzel geçti.Kuzenler bir araya geldi,kızların sesinden Yaman uyuyamadı,bol hareketli bir aile yemeği oldu...Gündüz 13:00’den beri uyuyamayan kızım 5 dk.lık yolda uyuya kaldı,uykusunda üstünü değiştirip yatırdım hemen.Ancak 01:50’de yine ağlayarak uyandı,yaklaşık 2 saatlik bir ağlama krizimiz oldu,günlerdir hiç sormamasına rağmen,meme istedi.Çok zor uyuttuk.Ardından 05:50’den 07:30’a kadar tekrar bir ağlama krizimiz daha oldu.(teyzesinin Yaman’ı emzirdiğini görmüş,ona yorduk biraz ?)
Cumartesi yine yarım yamalak bir kahvaltı(iştahsızlığı ve özellikle kahvaltıya karşı isteksizliği devam ediyor hala)akşam misafirler geleceğinden beraber mutfağa girdik kızımla,kek yaptık(yine tutmadı,kek yapmaya karşı bütün hevesim gidiyor artık,çok güzel bir kek tarifi var,bir ara yazıcam  herkes tutturuyor ben de olmuyor,her ihtimali de denedim ama ?sanırım problem ben de)tatlı yaptık.




Oyunlar oynadık,ev toparladık(hakikaten çok dağılmışız)tüm denemeler sonucunda öğleden sonra 16:00 gibi kucağımda uyudu kaldı.Ben de o arada kahvemi içtim,evi temizledim,patates salatasını yaptım ,tam oturdum biraz uzanıcam,klasik “anne”dedi kuzum.Olsun yaklaşık 2,5 saat uyudu(M),dinlendi ben de işlerimi rahatlıkla yapabildim.Zaten bünyem alıştı galiba bu yorgunluğa,uykusuzluğa,ilk günlerdeki gibi kötü hissetmiyorum kendimi ama güzeell bir uykuya çok ihtiyacım var ne yalan söyleyeyim.Olsun buna da şükür....Akşamına kayınvalidemler ve teyzelerimiz bizdeydi.Güzel vakit geçirdik.Cansu’nun keyfi de yerindeydi şükür.Misafirlerimiz gittikten sonra zorlanarak da olsa uyudu,sabaha kadar  da uyanmadı(M)
Pazar günü,yarım yamalak kahvaltı(bundan kastım bir taneye yakın sahanda yumurta,10 tane yeşil zeytin,100 ml.kadar inek sütü,3 tatlı kaşığı bal başka bir şey yemiyor bu aralar)Kahvaltıdan sonra hazırlandık,babaannemizi de alıp yola çıktık.Teskeresini alan kuzenimizin asker yemeği vardı Bayındır’da.Yolda uykusu gelipte uyuyamayınca ufak çaplı bir ağlama krizi daha yaşadık.Üzülüyorum böyle olunca,geçecek değil mi?Geçsin artık di mi?Neyse,çok kalabalıktı,yengemiz çok emek harcamış,zeytinyağlılar,türlüler,keşkek  vs.bir sürü ikram hazırlamış sağolsun.Çocuklar da bol bol oynadı,Cansu hiç durmadı ,hep inekleri beslesin,köpeklerle oynasın,küçük çeşmede ellerini yıkasın,babaannesiyle ağaçtan erik toplasın vs.beni,babasını,babaannesini yordu epey.





Bu kadar enerji harcamasına,temiz hava olmasına rağmen yine de iştahla yemedi.Hep mızıldanarak 2-3 kaşık o kadar.Bu da geçecek değil mi?Günün sonunda yola çıkarken koltuğuna oturtmamızla uyuması bir oldu.Babaanneyi bırakırken uyandı,biz de eve gider gitmez yıkadık,biraz muhallebisinden yedirip,kitap okuyup nazlana nazlana uykuya.Saat 01:30’a kadar sıkça uyandı,üşütmesinden,midesini bozmasından endişelendim,en son kucağıma alıp, uykuya iyice daldırınca yatırdım yatağına ,sabaha kadar deliksiz uyudu maşallah.
Pazartesi ,uyandırmadan pijamasının üstüne bir ceket,ayağına çorap –ayakkabı doğruca anneanneye...
Pazartesi-Salı-Çarşamba-Perşembe günlerimiz her akşam birbirinin aynı olmak üzere,
oyun oynayarak,kitap okuyarak,sarılıp koklaşarak,meme arayarak,bulduğunu alamayınca isyan ederek,en son beni de isyan ettirerek(özellikle dün gece !),saat 22:00-22:30  gibi yatma çalışmalarına başlayıp,en erken 23:45 olmak üzere ortalama 00:30'da ağlaya-sızlaya uykuya dalarak geçti.Tabi onunla beraber bende sızıp kalmışım her gün.Ne akşam yemeği,ne kocayla bir çift laf,ne kitap,ne tv-bilgisayar...Bu kadar geç yatınca sabahları da kalkmak bilmiyor küçük hanım ,dolayısıyla bu hafta hep uykuda bıraktım anneme, 11:00'lere kadar uykusuna devam etmiş,ikinci uykuyu da 14:00-16:00 arası uyumuş.Annem dün beni çok bitkin görmüş olacak ki 11:00'de uyanan kızımı öğle uykusuna yatırmamış akşam erken yatsın diye,ama 12 saat uyumamak  bizim kıza işler mi?hayır tabii ki bin bir dil döküp,babasıyla her türlü eğlenceyi ,keyfi ,oyunu yapmamıza rağmen yine uyumak bilmedi,beni isyan ettirip,ağlatana kadar.En son baktığımda 23:45'di saat,sonra sızmışız,1 haftadır rutin olduğu üzere eşim seslendi,yerine yatırdım kızımı ve uykuya...Ve tabi her gece en az 1, ortalama 2 kez olmak üzere ağlayarak kalkmalarını saymıyorum.ya "meme"diye isyan ediyor,ya da "kuriye"(kurabiye)diye tutturuyor,genelde su içirerek sakinleştirmeye çalışıyorum,baktım zorlayacak,inatlaşmadan kuriyesini veriyorum,yiyemeden kucağımda uyuyup kalıyor.
Bizde durumlar böyle,ilk haftanın sonunda düzene girmeye başlamıştık ki,sil baştan zorlanarak devam ediyoruz.(oysa 2.günden sonra anmamıştı bile)Ayrıca yaklaşık 3 haftayı bulan iştahsızlık,özellikle kahvaltıyı reddetme durumlarımız da aynen devam.Önümüzdeki hafta da devam ederse dr.umuzla görüşme niyetindeyim.
Biliyorum sabırlı,sakin olmalıyım ama bazen olmuyor işte.Neyse yine de çok şükür dertlerimiz bunlardan ibaret olsun değil mi?
Yarın hava güzel,kızımın keyfi,benim gücüm yerinde olursa,şöyle ana-kız bi çıkalım ,kızıma ayakkabı,terlik,gözlük alayım istiyorum,ya da o uyuyunca hemen uyumak hayalim,Pazar günü de Bergama'ya gitmeye niyetliyiz,bu sefer kızımın anne memleketine,bakalım,nasip..
Hepimize güzel bir haftasonu olması dileğiyle...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder