Günler...

Günler yoğun geçiyor… İzine/tatile çıkacakmışım gibi bir hareketlilik var içimde ama öyle bir plan yok şimdilik.(tatile çıkan öğrencilerden-başta Handan’dan- etkilendim herhalde biraz)

Cuma akşamı Konya’dan döndüm. Gitmek için hiç istekli değildim, garip ve anlamsız bir şekilde önceki seyahatlerime göre daha tedirgin ve huzursuzdum. Gidişim, seyahatim, işlerin akışı sorunsuzdu çok şükür. İstanbul-İzmir uçuşu biraz tedirginlik verdi, sıkça yaşanan hava boşluğu nedeniyle. Bir de tam o anlar da öğrendim; bizden önceki seferlerde bir uçağın motoruna yıldırım düştüğünü! Neyse bol yağmurlu İzmir’ime sağ salim ulaştık. Şiddetli dolu yağışıyla annemlere ulaşıp, kavuştum kuzuma. Eşyalarımızı toparlayıp,evimize geçtik. Çok özlemişiz birbirimizi… Günlerin uykusuzluğu, yorgunluğu ve hasretiyle  geç saatlerde teslim ettik kendimizi uykuya…

Cumartesi sabahı kahvaltı,evi toparla,Cansu’yla oyun oynama,dergi-kitap okuma derken onu uyutup,kalan işlere daldım.Akşam üzeri Handan ve babası bizi almaya geldiler.Annemlere gittik yemek için.İlk kez o akşam fark ettim;kızlar büyüyor,büyüdükçe aralarındaki yaş farkı,farklılıklar azalıyor…Beraber oynuyor,dans edip,şarkı söylüyorlar.Daha bir kardeş gibi,daha bir kuzi olmuş gibiler.Maşallah…Önceki toplanmalarımızda anlaşamıyorlar,biz de sıkılıp,geriliyorduk,bu nedenle olsa gerek; yardım için hemen mutfağa geçince annem; “aman kızım,siz mutfağı,sofrayı bırakın çocuklarınızla ilgilenin”dedi. “dur bakalım bi başlasınlar,sorun olursa müdahele ederiz”dedim ben de …Maşallah kızlar süperdi,salonun bir köşesine yastıklarla yuva yaptılar,oyuncakları taşıdılar,evcilik oynadılar…Bir ara Cansu “anane kotuğu aç,bis zıplıcas”diye tutturdu… Yaman paşam da büyümüş,ifadeleri,bakışları değişmiş veee yürümeye başlamış oğlum…Maşallah ona da…Babamın dediği “pamuk efe”….Hep beraber yemek yendi,maç seyredildi,sohbet –muhabbet… Güzeldi,keyifliydi… Nicelerine inşallah…

Pazar sabahı geç kalktık,kayınvalidemleri alıp,Çiçekliköy’e kahvaltıya gittik.Hava yağmurluydu ama ortam,manzara çok güzeldi,neredeyse ormanın içindeydik…Kahvaltıdan sonra eşimin işi sebebiyle Selçuk’a uğrayıp,Bayındır’a geçtik…Hava karardığından kuzulara,ineklere bakamadık.Bir Mazlum’unu(meşhur köpeğimiz)görebildi bizimki.Koyunlar yeni doğum yapmışlar,bir tanesi (Can)küçük doğmuş ,onu eve alıp biberonla beslemişler hep,kuzucuk büyümüş ama annesini emmiyor,hep biberondan istiyormuş sütünü.Cansu’da kuzuları merak edince,yenge Can’ı kaptığı gibi getirdi,biberondan sütünü içirdi.Cansu şaşkın şaşkın bakakaldı.Sevsin mi,korksun mu? Şaşırdı…Hazırlanıp,çıktık,merkezde bir şeyler yiyip,eşimin akrabalarının nişan törenine gittik.Yüzükler takılıp,pasta kesilince de kalkıp,İzmir’e döndük.Kuzum yolda uyumuştu,saat geç olunca  banyosu da kaldı.Üstünü değiştirip uykusuna devam ettirdim.Ben de eşyaları yerleştirip,duş alıp uykuya…

Pazartesi sabahı uyandırılıp,giydirilmek Cansu için zor ve sıkıcı oldu(4 gün boyunca uyandırılmadığından olsa gerek)ağlaya-sızlaya çıktık evden.Anneanneye gidince öğrendik ki;bir sürpriz bekliyormuş bizi…Meğer Handan Cumartesi’den beri annemlerdeymiş,eve gitmemiş…Cansu kuzum bunu duyunca koşa koşa girdi eve…Annemler anlattı sonradan;bizimki gitmiş Handan’ın yanına

“Handaaan,hayatım hadi kalk ,kavaltı yapcas”deyip,öpüp,uyandırmış.Dedesi “Handan değil,abla de”deyince de “abla değil,o bi Handan”diye vermiş cevabı J

Annem ikisini yıkamış,uyutmuş…Güzel güzel oynamışlar,maşallah…Akşam işten çıkınca annemlerden önce Candostum’a uğradım,annelerine gelmiş o da(23 yıllık çocukluk arkadaşıyız,üniversite hariç evlenene kadar aynı apartmanda oturduk,annelerimiz hala aynı apartmandalar)Yarım saat kadar sohbet ettikten sonrap,Cansu’ya almaya çıktım.Handan’dan ayrılmak istemeyince “anne sen git ben buda kacam”diye tutturdu.Handan’ı diğer odaya gönderip, “babası almaya geldi,evine gitti,yarın yine buluşacaksınız” deyip eve götürebildim.İpek kızım büyüyor.Kapıdan çıkarken anneannesine teşekkür etti,annem de “gel bir öpeyim kızım” dedi,öpüştüler,Cansu bir an durdu,döndü “dedemi de öpiyim”dedi,koştu odaya dedesini öpmeye….Hey Allah’ım maşallah…

Akşam evde,oyun oynadık,kitap okuduk derken,pijamalarını giydirdim,sütünü yaptım,içti “anne sütümü içtim,ben uyuyim”dedi….MAŞALLAH !Tarihe geçsin diye yazıyorum… “odaya gidelim,kocaman yatağa”dedi.Gittik,ışıklı/sesli kaplumbağasına sarıldı,salladım ve 15 dk.da uyudu.Saat 22:18’di.Maşallah inanamıyorum hala.Gündüz de aynı saatlerde,aynı süre uyumuş,şaşırdım,bir yandan da “keyfi mi kaçacak?” diye tedirgin oldum.Alışkın değilim napayım?

Sabah yine uyanmak istemedi,ağlayarak,zorla giydirdim “Handan bekliyor,fırından gevrek-boyoz alıcam size”dedim,kapıdan çıkınca sakinleşti.Kucağımda çıktık annemlere “deden size gevvek aldım,boyos aldım”diye başladı anlatmaya…Annem de “hadi gel kızım Handan’ı uyandıralım” dediğinde,beni öpüp,çoktan unutmuştu bile…Bugün de güzel güzel geçiniyorlarmış maşallah…

Tatil fırsatıyla,Handan anneanne-dedesi ve Cansu’yla ,Cansu da Handan’ıyla güzel zaman geçiriyorlar…Bizimkiler yoruluyorlardır ama,torunlarıyla olmak da ayrı keyiftir mutlaka…

Yarın günübirlik Uşak,Perşembe Manisa iş seyahatlerim var.Cumartesi de Derinsu’nun doğumgünü.Güzel,yoğun bir hafta…

Herkese mutlu günler,sevgiler…