İZİN-TATİL ÖZETİ

Dikkat ettim tatil değil,izin yazıyorum sürekli.Çok şükür sağlıklı,iyi geçirdik ama,kabul ediyorum yorucuydu…

İzine çıktığım Cuma akşamı ablamlarla beraber gittim Özdere’ye .Güzel kızım hepimizi bir arada görünce sevinçten ne yapacağını şaşırdı….Bir anda enerji ve mutluluk sarhoşu oldu.Yemekti,oyundu derken geceyarısına doğru zor uyuttuk…Cumartesi günü kahvaltı,deniz,uyku rutini…Akşam annemlere iftarda eşlik ettikten sonra eşim ve kızımla kayınvalidemlerin yazlığına geçtik.

İznimi özellikle ramazanın ilk haftasına denk getirdim ki;ben Cansu’yu alıp gideyim,annem ve babam rahat rahat oruçlarını tutabilsinler.İlk haftayı en azından sakince geçirsinler istedim.

balonla oyunda

Pazar sabahı Candostum(Emoş’um)eşi ve oğluyla geldiler.Gün boyu deniz,akşamına mangal keyfi yaptık.Pazartesi sabahı çalışanlar mesailerine,biz de Candostum ve kuzularımızla güne başladık.Kahvaltıdan sonra,denize Paşa koyuna(Özdere halk plajı da deniyor)gittik.Daha önce bir kere gitmiştim,çok kalabalık olduğunu söylerler ama haftaiçi olmasından sanırım, sakindi.Çocuklar sudan çıkmak bilmedi.Sonra eve,duş,yemek,uyku ve akşam yemeği hazırlığı…Akşamına Emoş’la olduğu gibi çocukluğumuzu paylaştığımız(23 senedir) diğer iki arkadaşımızı da çağırdık.Tuğba Çeşme’de olduğundan gelemedi,ama Hatice Kuşadası’ndan oğluyla beraber geldi.Yemeğimizi yedik,çocuklarımızla hep beraber oynadık/onları oynattık.Onları uyuttuktan sonra çay-kahve eşliğinde sabaha kadar sohbet ettik.Hatçem sahurunu yaptıktan sonra,işe yetişebilmek için 05:30 gibi Ada’ya gitmek için yola çıktı,bizde kuzuların koynunda uykuya bıraktık kendimizi…Ne çok özlemişiz birbirimizi,anılarımızı…Şimdi herbirimizin birer çocuğu var(ikisi bizim tanıştığımız yaşlarda)…Keşke Tuğba’da olsaydı dedik hep ama inşallah bir dahaki sefere…

Salı günü Cansu sağolsun benim sabır sınırımı fazlasıyla zorladı.Çok gergin bir gün geçirdik,iki çift laf edemeden öğleden sonra yola çıktı Emoş.Bizim de anne-kız yalnız tatilimiz başlamış oldu.Kalan diğer günler her işimizi kucak kucağa yapmakla geçti.Hem çok keyifliydi,hem de çok yorucu.Deniz uzak olduğundan arabayla gidip geldik ama arabadan denize olan mesafede;bir elimde Cansu,diğerinde her türlü ihtiyaçla dolu deniz çantası,şemsiye vs.gidiş kısmı neyse de sudan çıkmak istemeyen Cansu’yu ağlayıp ortalığı yıkarken bir o kadar eşyayla dönüş yapmak çok zordu.Deniz sonrası yemek-uyku,uyanınca top sahası ve komşu ablalarıyla oyun,akşam yemeği,oyun-uyku rutiniyle geçti.Bazı akşamlar eşim geldi,onun gelmediği akşamlarda da beraber kültür çarşısına gidip gezdik.Hatta bir akşam evde yemek olmasına rağmen;”hadi kızım gel dışarda başbaşa bir yemek yiyelim”dedim.Çıktık ,anne-kız başbaşa ,güle-oynaya yemeğimizi yedik,sağolsun zorluk da çıkarmadı.Çok keyif aldım,anladım ki kızım büyüyor ve annesinin en iyi arkadaşı,yoldaşı olma konusunda hızla ilerliyor.(M)Akşamları ipek bohçam uyuduktan sonra,ne kadar uykusuz,yorgun olsam da kendime bir kahve yapıp, ayaklarımı uzatıp,daha önce burada bahsettiğim kitaplarıma daldım hep.Kızımın odasında huzurla uyuduğunu bilerek,yeterince  sessiz,serin esintili o iki saat(23:00-01:00)dinlendirdi beni hep…

çilek kızım...



kuaförcülük oynadıktan sonra saçlarımız

Haftasonunu,eşim ve kayınvalidemlerle beraber geçirip,izini bitirdim.Asla şikayet etmiyorum ama,dürüst olmak gerekirse;çok keyifli yanları olmasına rağmen,yalnız olduğumuz,merdiven ,kapı eşikleri vb .tehlikeler nedeniyle huzursuz,o kadar eşyayla ve kıpır kıpır(M) bir çocukla denize gidip-gelmek açısından yorucu,sürekli bir arada olma nedeniyle yemek yaparken-yerken,tuvalete giderken (akla gelebilecek her durumda)kucak istediğinden bunaltıcı, bel ağrılı bir tatil oldu.(Kucağıma almadığımda ağlama krizleri,öfke nöbetleri.Bir ara uygun bir kumaş bulsaydım sırtıma bile bağlamayı düşündüm,o kadar yani…)Emoş daha uzun kalabilseydi,ya da eşim bizimle olabilseydi,Cansu ve benim açımdan daha keyifli olurdu sanırım,ben o kadar gerilmez,yorulmazdım ,dolayısıyla birbirimizi daha az yıpratırdık.Olsun yine de çok şükür.Yaklaşık 2 yaşında bir çocukla tek başına nasıl tatil yapılabiliri deneyimlemiş,anne ve babama da bol bol  dua etmiş oldum.

bu ara her kıyafetini çıkarma derdinde,çoraplardan başlamış bu sefer

Haftabaşında yoğun iş temposu derken,sonraki günler yine İzmir-Özdere arasında devam ediyor.Bu arada Pazar günü Cansu ilk kez babasıyla başbaşa deniz kenarında oyalanabildiğinden,ben de 2 aydır ilk kez yüzme fırsatı bulabildim.Denizde olduğumuzda,genelde kıyıda oynaşıyoruz.Ve babası dahil kimseyle durmuyor ben varken(diğer her durumda olduğu gibi.Normal mi anneye bu kadar bağlılık bilmiyorum?)

komşu ablalarla okey taşlarından sayıları öğrenirken

Ramazan bitiyor,bayram yaklaşıyor.Eşim ancak Bayram vb.tatillerde işinden uzak kalabildiğinden 1-2 günlüğüne de olsa bir yerlere gidelim istiyorum,henüz karar veremedik.Ben eğer izin alabilirsem Bayram sonrasını da birleştirmek niyetindeyim ki;haftasonuna annemlerin düğün için İstanbul’a gitmesi gerekiyor,sonraki hafta kuzenimizin düğünü var,ardından da nasipse kızımın doğumgünü.Eylül sonunda da yazlıktan dönüş…

Bu aralar,evde kalan işleri toparlamalı,(Cansu yazlıktan dönmeden-şu sakız gibi uzayan apartmanın tadilatı biterse tabi-perdeleri yıkayıp,vitrin vb ince temizlikleri yapmalı),Cansu’nun doğumgününü tasarlayıp,hazırlıklara başlamalı.Doğumgünümüzle ilgili karar veremedim henüz.Geçen sene burada da bahsettiğim gibi,yazlıkta yapmıştık.Bu sene Pazartesi’ye denk geliyor.Gününde mi,haftasonu mu?,yazlıkta mı,İzmir’de mi?,İzmir’deyse evde mi?dışarıda mı?karar veremedim.Çocuk parti alanları için henüz yaşı küçük bence.Şöyle kendi halinde Hatay-Basınsitesi taraflarında bir kafe olsa,herkesin rahat edebileceği,ailemiz ve yakın arkadaşlarımızla küçük bir kutlama yapsak diye arzu ediyorum .Düşünüyorum ama böyle bir mekan gelmiyor aklıma.Bu konuda önerileriniz olursa çok sevinirim…

Şimdilik bizden bu kadar,sıcaktan,tembellikten,koşturmacadan pek fırsat olmuyor bu aralar ama ,en yakın zamanda bol bol fotoğraflı yayınlarla görüşmek üzere…