Senelerdir aşure yapmaya niyet edip hep ertelemiştim.Bu sene çocuklu ve hamile olmama rağmen bir hevesle niyetlendim.Tabii ki annemden “yaparız” onayını alınca.Haftaiçi alışverişleri yapıp,Cuma akşamından hazırlıkları yaptım.(haftanın son günü olmasından mıdır bilmiyorum çok yorgun ve halsizdim,epey zorlandım aslında).Cumartesi sabahı kahvaltıdan sonra,eşim işe ,annemler bize…
Hepimiz bir koldan giriştik.Aynı anda kısır hazırlıklarına da başladık.Ablam ve çocuklar da gelince tam oldu kadro…Önce kısırlar ,ardından sıcacık aşureleri afiyetle yedik.Sağolsun annem,elleri dert görmesin çok lezzetli ,tam kıvamında olmuş.Allah kabul etsin inşallah,ilk kez evimizde yapıp,dağıttık çok şükür…
Bu arada çocuklar uyumadıkça yorgunlukları artıp,huzursuzlanmaya başladılar.Herkes evlerine gidince,ben de sağı solu toparla,süpür,sofra hazırla derken akşam olmuştu bile.Yemeğe Candostum davetliydi ailesiyle.Söz konuşu Emoşum olunca yorgunluk işlemiyor.Salata-meze sofra ve diğer hazırlıklar bitince onlar gelmeden önce 15 dk.uzanma fırsatı bile buldum.
Yemeklerimizi yedik,sohbet muhabbet derken çok keyifli bir akşam geçirdik.Cansu her ne kadar Ulaş abisi(Emoşun 8 yaşındakş büyük oğlu) gelmediği için biraz buruk olsa da Onur bebekle(Emoşun 4,5 aylık ikinci oğlu) ilgilenmekten pek de yalnız hissetmedi kendisini… Son zamanlarda dikkatimi çekiyordu ama o gece iyice fark ettim ki Cansu kendisinden ufak bebek/çocuk ağladığında panikliyor,üzülüyor,kendini kötü hissediyor.Ciddi anlamda panik oluyor ve kaygı yaşıyor.Dikkatlice anlatıyoruz ama sakinleştiremiyoruz…Çınar’la alışacaktır inşallah ama ilk günlerde,bu durum nedeniyle de zorlanacağız sanırım…Cansu’yu uyuttuktan sonra (sağolsun Emoşum bana bi iş bırakmadı) sohbet ,muhabbet derken çok keyifli bir akşam yaşadık…
Pazar günü kahvaltı,ev tembelliği yaptık,hep beraber film seyrettik,ev halkı olarak öğle şekerlemesi yaptık.Kalktıktan sonra hazırlanıp babaannesine gittik.Aşuresini verince babaannesi “nasıl yaptınız bu aşureyi?”diye sordu, bizimki de her zamanki bilmişliği ile “lezzetli lezzetli yaptık babaanne” cevabını veriverdi ,tatlı kuzum benim…Keyiflice zaman geçirirken halsizleşmeye de başladı ,zaten cumartesiden de burun akıntımız vardı.Eve dönüp,banyosunu yaptırıp,uykuya…Epey halsizleşmişti …
Sabaha karşı biraz öksürük derken ,halsiz halsiz hazırlayıp,çıktık evden(aslında anneme bırakmaktı niyetim ama sabah erkenden aradığımda panik olurlar diye vazgeçtim).O şiddetli sağanakta çıktık,okuluna bırakıp işe .8 km.lik yolu tam iki saatte alabildim…Sadece oto koltuğunun kemerini takıp-çıkarırken sırtım yamyaş olmuştu bile(umarım hasta olmam,lütfen)Her yer berbattı çok şükür sağ salim ulaştık,sıra dönüşte…
Bu sabah yine düşündüm;çalışmasaydım?evde olsaydım?kuzumu böyle hasta hasta evden çıkarmasaydım.......................................
Tam bir pencere önü çay/kahve,battaniye,kitap/örgü havasıydı bugünkü…Çok canım çekti…
Ufak ufak toparlanıp ,kuzumu alıp evde dinlendirmem lazım.Az önce görüştüm öğretmeniyle keyfi kaçacak,ateş çıkacak sanırım…Lokman hekim ruhuna bürünme zamanı …
Herkese sağlıklı,iyi,keyifli,afatsız haftalar olsun inşallah…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder