Ufak ufak geri dönüyoruz...

Çok olmuş çok  … Nasıl toparlayıp yazayım son birkaç ayı? Neyse kısa başlıklarla geçelim aklıma gelenleri…

Blogla biraz ayrı düştük aslında… İlk önce fotoğraf yükleyememek, sonra da işlerin yoğunlaşmasıyla zaman ayıramamak etkiledi. Diğer sosyal medya olaylarına da biraz girişince aralar iyice uzadı. Tam kıvama gelmişken “DİREN”meye başladık…

Öyle böyle derken çok uzun zaman oldu… Neredeyse dolu dolu yazmayalı dört ay olmuş…

Son yazdıklarıma bakınca Mart ayında bünyemde hakimiyetini göstermeye başlayan rehavet halen beni terk etmiş değil…Örgülerim yarım kaldı(şimdi sıcaklar bastırdığından sonbahara kadar yaklaşamayız birbirimize sanırım),kitaplara ara vermiştim,hadi örgüler bekler,kitaplar başlar dedim,hala birine el süremedim.Evde bir sürü iş yapmama rağmen(yazlık-kışlık,eşya-kıyafet ayırma,paylaşma vs) ev berbat halde….Sanki aylardır toplanmamış gibi.Yine “bir girişsem bir günlük işi var” durumunda ama girişemiyorum L Şöyle dolu dolu bir enerji bekliyorum,bir gelsin,hemen toparlama-yerleştirme moduyla işi kurtaracağım inşallah…

Bu arada ,bahar aylarında haftasonları mümkün olduğunca gezdik,Bergama,sıkça Bayındır…Yaz gelince de yazlık sezonunu açtık hayırlısıyla…

Cansu’m güzel güzel ama zorlu,inatçı,hareketli bir halde büyüyor maşallah.Sağlığı,keyfi yerinde çok şükür .Ancak şu meşhur iki yaş sendromundan mıdır nedir? Yorucu ve yıpratıcı geçiyor günler…Aslında geriye dönük baktığımda son bir senedir böyle genel olarak.Gerek kendisindeki değişim,gerekse benim tahammülümün azalması etken sanırım.Anne-kız çatışıyoruz…Tüm bunlara ek olarak Mayıs ayında anaokuluna başlaması da tuzu-biberi oldu.6 mayıs’ta izin alarak 1 haftalık alıştırma dönemini beraber yaşadık(günde iki saat kendi öğretmeniyle zaman geçirdi,oyun oynadı)Sonraki hafta yani 13 Mayıs itibariyle tam güne geçtik.İlk üç günümüz süperdi ,ancak keşfedeceği şeyler azaldıkça kırçınlıklar ve itirazlar baş gösterdi.İnanılmaz bir direnç gösterdi.Yaklaşık 1,5 ayı devirmemize rağmen halen zorlanıyoruz.Çok şükür son iki haftadr daha iyiyiz ama aradaki 3-4 hafta inanılmaz zorlayıcı,yıpratıcı,yorucu geçti.Beni yıldırmak için her yolu denedi…Biten enerjimi toplamak için uğraşıyorum hala.Neyse buna da çok şükür…Sonuç olarak adaptasyon sürecimizin iki hafta sürmesini beklerken hala devam ediyor diyebilirim.Bazı bloglarda okurdum kıyafet seçme sorunu yaşanan hikayeleri,şimdilerde o da çıktı ortaya…

Bir önemli değişiklikte tuvalet eğitimimiz …Baharın gelmesiyle ufak ufak alıştırmalara başlamıştım ancak meşhur Cansu direnci yine baş göstermişti.Önceki hafta(22/06/2013) bir patlama neticesiyle ani bir karar karar vererek tuvalet eğitimine başladım.(bence çok da geç kalmıştık,malum bir de mahalle baskıları)İlk hafta çok zor geçti,bu hafta daha iyiyiz maşallah…Umuyorum bu işi de başarıyla tamamlayacağız…Darısı tüm zorlanan annelerin başına…

Daha bir çok şey var yazmak,anlatmak istediğim fırsat buldukça ekleyeceğim inşallah…

Yarın nasipse haftasonu yazlık yolculuğu,Pazartesi işbaşı…

Şimdiden herkese güzel haftasonları…

Daha uzun ve bol fotoğraflı yazılarda görüşmek üzere…

Sevgiler…