Pazartesi günü,sabah kahvesini içerken gördüm bu manzarayı...Bulutların aldığı şekil ne kadar da farklı….Bir sürü düşünce de ardından geldi….
Bu da kuzumun güne başlamaya direndiği anlar…Ben giydirmeye çalıştıkça ,o top böcükleri gibi kıvrıldı durdu…İstemeden de olsa,mecburen zorla giydirdim,ağlaya ağlaya gittik anneanneye…Onun da bir Pazartesi sendromu var sanırım…
Gece uykusuna geçişleri hala zor oluyor…1-1,5 saat uğraşıp ta hala uyumayınca,yoruluyorum,sinirleniyorum vs.vs.En sonunda ikimiz beraber uyuyakalıyoruz.
1 haftadır örgümü alamadım elime,kitap okuyasım bile yok…Havadan desem,boş bir bahane olur,zira Kasım ortasında olmamıza rağmen,güneşli,sıcak günler yaşıyoruz hala…İyiyiz,sağlıklıyız çok şükür ama,neşem ,enerjim,keyfim pek yok bu aralar…İnişli-çıkışlı bir tablo sergiliyor demek daha doğru olur.…
Aslında,ben biraz yoruldum sanırım…Hem bedenen,hem ruhen….Bir an önce toparlanmak dileğiyle…
Güzel günlerimiz olsun…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder